De bakpapierindustrie van siliconenoliepapier wordt geconfronteerd met milieu-uitdagingen

Bakpapier met siliconenoliepapier is een soort anti-olie- en antiaanbakpapier dat wordt gebruikt voor het bakken van voedsel, ook wel perkamentpapier genoemd. Het oppervlak is bedekt met een laag silicium, die bij hoge temperaturen van voedsel kan scheiden, waardoor wordt voorkomen dat voedsel aan de bakplaat blijft kleven, terwijl de vorm en smaak van het voedsel behouden blijven. Bakpapier met siliconenoliepapier wordt veel gebruikt op het gebied van gebak, gefermenteerde noedels, brouw- en alcoholindustrie, voedselkruiden, medicijnen en voedingsgezondheid, diervoeding, enz.

De productie en het gebruik van bakpapier met siliconenoliepapier hebben echter ook enkele milieuproblemen met zich meegebracht. Ten eerste is de belangrijkste grondstof voor bakpapier met siliconenoliepapier houtpulp, wat betekent dat er een grote hoeveelheid bomen nodig is als grondstof, waardoor bosbestanden verloren gaan en de ecologische omgeving wordt beschadigd. Ten tweede genereert het productieproces van bakpapier met siliconenoliepapier een grote hoeveelheid afvalwater en uitlaatgassen. Als het niet goed wordt behandeld, kan het water- en luchtvervuiling veroorzaken. Ten derde is de nabehandeling van bakpapier met siliconenoliepapier ook een uitdaging. Door de oppervlaktecoating van siliconenoliepapier bakpapier met silicium is het lastig te recyclen en af ​​te breken. Als het terloops wordt weggegooid, zal het landbronnen in beslag nemen en de bodemkwaliteit en biodiversiteit aantasten.